Kiedy ostatnio zdarzyło Wam się zasiąść w sali kinowej, wypełnionej do ostatniego fotela? Bo mi właśnie w zeszłym tygodniu. W środku tygodnia. W samo południe. Na filmie irańskiego reżysera. Asghar Farhadi zyskał oddane grono wielbicieli jako twórca siedzący okrakiem na dwóch kulturach, ergo dysponujący wrażliwością i warsztatem, pozwalającym w sposób przyswajalny opowiedzieć nam, jak ludzie żyją tam. Tam, czyli w tajemniczej kulturze islamu, gdzie relacje rodzinne i społeczne wymykają się naszej empatii. Trzy pokazane zachodniej publiczności filmy są w pewnym sensie odcinkowym obrazem życia samego Farhadiego. Jego bohaterowie chcą układać sobie życie z dowolnością oczywistą dla ich europejskich rówieśników, co w praktyce okazuje się trudne. Trzy irańskie rodziny w Co…
-
-
Ostatnia truskaweczka hrabiego Barry Kenta
No i się kończą niestety. W tym roku niby nie mam powodów do narzekania, bo wrąbałam tyle tych truskawek, że mogłabym parafrazować Brzechwę, z tym że on pisał o jabłkach. “Jest zupa jabłkowa i knedle z jabłkami. Duszone są jabłka, pieczone są jabłka i z jabłek szarlotka, i placek, i babka”. No więc u mnie tak było z truskawkami. Ominęłam wprawdzie knedle, za to dwukrotnie popełniłam truskawkowe muffiny. Truskawki w tym roku były trudne. Ze względu na przedłużoną zimę, trzeba się było ratować importem z Cypru, a to jednak nie to. A potem, jak przygrzało no to był właściwie moment. Osobiście oceniam udany okres truskawkowy na jakieś półtora, góra 2 tygodnie. To…
